Život Konstantina Mihailovića, Srbina iz Ostrovice, koji je češće spominjan kao Konstantin Janičar bio je veoma bogat, prebogat doživljajima svake vrste, usponima i padovima. Slučaj je hteo da je živeo u vremenu kad se sva Evropa iz temelja ljuljala pod udarima olujnog vihora koji je s jugoistoka zapljuskivao, a Konstantin je bio svedok, očevidac i učesnik mnogih tadašnjih zbivanja koja su ostala u sećanju kao prelomna, značajna, sudbonosna.
Ovo je, dakle, priča o jednom našem čoveku, koji se rodio nekako u vreme „kad Jerina Smederevo gradi", podaniku i ratniku despota Đurđa Brankovića, kojim se život silno poigrao, pa je posle bio podanik i janičar slavnog sultana Mehmeda II Osvajača, onda zarobljenik ugarskog kralja Matije Korvina, pa izvesno vreme možda podanik češkog kralja Jiržija Pođebradskog, da najzad završi život kao stanovnik Poljske.
Ovo delo značajno je kao veoma važan istorijski izvor, jer u čitavoj literaturi o turskom pitanju, koja je cvetala tokom XVI i XVII veka, zauzima jedno od počasnih mesta.
